Sposób ubrania się do Sądu przez świadków i strony nie jest ustawowo uregulowany. Nie jest zabronione przyjście w sukience. Główną zasadą, której należy się trzymać to zachowanie przyzwoitości, ponieważ przyjście w krótkich spodenkach i w japonkach, albo w za krótkiej spódniczce może być przez Sąd uznane za przejaw brak szacunku bądź niepoważne traktowanie instytucji Sądu.

W sądach nie są przeprowadzane badania alkomatem a przyjście dzień po hucznej zabawie, balu bądź imprezie nie jest zabronione.

Nie występuje w polskim prawie instytucja anulowania zeznań świadka, jednak w przypadku wątpliwości co do wiarygodności bądź spójności zeznań, jak i skonfrontowania zeznań, świadek może zostać po raz kolejny wezwany na przesłuchanie.

W sądzie (jak i na sali rozpraw) sprawdza się życiowa zasada, zgodnie z którą jeśli nie wiesz jak się zachować, zachowuj się przyzwoicie. Podstawowe zasady kulturalnego zachowania oraz spokój zawsze procentują.

W przypadku spóźnienia się na rozprawę, w sytuacji w której znamy lub pamiętamy numer Sali należy postępować zgodnie z poniższą instrukcją:

1. podejść pod salę
2. upewnić się, że sprawa już trwa
3. zapukać do drzwi
4. niezwłocznie je otworzyć
5. wejść na salę
6. niezwłocznie przeprosić sąd za spóźnienie
7. wysłuchać sąd
8. zająć miejsce wskazane przez sąd

Posiadanie przy sobie wezwania na rozprawę (bądź zawiadomienia o rozprawie) nie jest wymagane do wejścia na salę rozpraw, jak i do budynku sądu.

Można wejść na salę z torebką. Zawartość torebki powinna zostać sprawdzona (prześwietlona) przez służby ochrony Sądu podczas wejścia do budynku.

Można dzwonić do Sądu w celu uzyskania informacji, przy czym inny zakres informacji zostanie udzielony świadkowi a inny stronie (pozwanemu, oskarżonemu). Świadek nie uzyska informacji przez kogo został wezwany i o co będzie pytany. Numer telefonu do Sądu, nawet do konkretnego wydziału znajduje się na stronie internetowej sądu.

Do Sądu należy odnosić się z szacunkiem. Stosowane zwroty to: „Wysoki Sądzie”, „Proszę Sądu”, „Pani/Panie Sędzio”.

Regułą jest odpowiadanie na pytania Sądu, stron i pełnomocników stron. Jednak Sąd zazwyczaj zaczyna przesłuchanie świadka od pytania: „co Pani/Pan wie o sprawie?”, pozwalając w ten sposób wypowiedzieć się świadkowi spontanicznie na temat osoby bądź zdarzenia.

Często zdarza się, że w ramach wolnej wypowiedzi świadkowie wypowiadają swoje opinie i oceny o osobach i zdarzeniach. Zeznawanie niejako „na szkodę” strony, która wezwała nas jako świadka (zakładając, że zeznamy z korzyścią dla niej) nie jest zabronione (ponieważ zadaniem świadka jest mówienie prawdy), ale wywołuje entuzjazm strony przeciwnej i poruszenie na Sali rozpraw.

Właściwie to nie jest wymagana żadna wiedza, tzn. sąd nie sprawdza przed przesłuchaniem czy świadek posiada wiedzę w sprawie. W założeniu świadek ma zeznawać spontanicznie i przekazać sądowi swoją wiedzę na temat faktów, które mogą być dla sprawy istotne.